Pomysł, by na esplanadzie dawnego Fortu IX (nazwanego w 1922 Fortem im. Gen. Henryka Dąbrowskiego), zbudować osiedle domów, powstaje w środowisku oficerów Sztabu Generalnego (SG) Wojska Polskiego w 1923 roku.
30 oficerów zakłada w tym celu Spółdzielnię Mieszkaniowo-Budowlaną ”Sadyba”. Na zebraniu założycielskim Spółdzielni, które odbywa się 7 marca 1923 w kasynie SG na pl. Saskim 2 w Warszawie (siedziba Spółdzielni do 1926 r.), zostaje wybrany pierwszy zarząd w składzie: mjr Kuntze (prezes), ppłk inż. Dobrucki (wiceprezes), mjr Stanslicki (skarbnik), kpt. Rytel (sekretarz) oraz por. Wojciechowski (z-ca sekretarza).
Rok później, 4 lutego 1924, zarząd zwołuje w „siedzibie” na Pl. Saskim Pierwsze Walne Zebranie. Przybywa 58 członków. Przewodniczy gen. bryg. Hejdukiewicz. Przez rok zachodzą znaczne zmiany. Prezesem zostaje gen. Bardel, v-prezesem kpt. Pedracki, a liczba członków wzrasta do 150. Z protokołu zebrania: Przyjmowanie dalszych członków wstrzymuje się ze względu na ograniczone możliwości terenowe na Forcie. Zainteresowanych rejestruje się jako kandydatów. Spółdzielnia nie ma jeszcze formalnie przekazanego gruntu (w Forcie nadal jest magazyn amunicji), posiada natomiast zgodę Magistratu na przeznaczenie terenu na cele mieszkaniowe. Przed przekazaniem gruntu Ministerstwo Robót Publicznych wymaga pomiaru wysokościowego terenu i planu sytuacyjnego wznoszonych budowli.
W celu uzyskania kredytów z Banku Budowlanego i z Ministerstwa Spraw Wojskowych opracowano plan finansowy. Na jego potrzeby zaprojektowano typy domków, jakie mają być budowane. Sekretarz zebrania, kpt. SG inż. Rytel referuje: „najmniejsza działka 598 m. kw., najmniejszy dom: 4 pokoje na dole i dwa na górze wraz z wszystkimi ubikacjami” (tj. elektrycznością, wodociągiem, gazem). W 1925 prezesem zostaje gen. bryg. T. Piskor.
