Dom płk Henryka Bagińskiego (1888 - 1973) - największego w przedwojennej Polsce znawcy geografii wojskowej. Jest współtwórcą i komendantem Polskich Drużyn Strzeleckich, galicyjskiej organizacji paramilitarnej (w 1914 większość jej członków wstępuje do Legionów Polskich Piłsudskiego).
Po ukończeniu Wyższej Szkoły Wojennej rozpoczyna służbę w Sztabie Głównym WP, jest też wykładowcą w tejże szkole. W roku 1920 mianowany podpułkownikiem, lecz z powodu przekonań politycznych, aż do wybuchu II wojny światowej nie jest awansowany. W czasie II wojny św. w wojsku polskim na Zachodzie. Po wojnie wraca do Polski i zostaje zweryfikowany w Ludowym Wojsku Polskim jako pułkownik i wykładowca w Wyższej Szkole Wojennej. Pisze m.in. „Wojsko polskie na Wschodzie 1914-1920” (1921), „U podstaw organizacji Wojska Polskiego 1908-1914” (1935) oraz podręcznik „Terenoznawstwo” przeznaczony dla drużyn skautowych i strzeleckich.
Bagiński wsławia się założeniem Władysławowa. 11 lutego 1920, w dzień po zaślubinach Polski z morzem (Pomorze wraca do Polski po 150 latach na mocy traktatu wersalskiego z 1919), przybywa jako adiutant z gen. Józefem Hallerem do Wielkiej Wsi na rejs kutrem po Bałtyku. Zachwycony widokiem, kupuje wraz z księżną Czetwertyńską 20 ha ziemi, nadając nowej osadzie letniskowej nazwę Hallerowo. W latach 1921-1923 buduje tam pensjonat “Warszawianka” z gorącymi kąpielami morskimi (obecnie siedziba Straży Granicznej). W 1936 rozpoczęto budowę portu rybackiego, którego otwarcie następuje w 1938. Na cześć króla Władysława IV port nazwano Władysławowem. W 1952 roku połączono Wielką Wieś, Hallerowo i osadę przyportową w jednostkę administracyjną nazwaną gminą Władysławowo.
