Projekt Sosnowskiego i Jawornickiego przewidywał nie tylko powstanie szachownicowego układu ulic z dominantami i perspektywami urbanistycznymi, ważnymi z estetycznego i komunikacyjnego punktu widzenia, ale także stworzenie miejsc społecznej integracji, ważnych z punktu widzenia społecznego i kluczowych dla idei miast-ogrodów.
Projekt wyznaczał miejsca pod kilka reprezentacyjnych placów i parków, staw, szeroki pas urządzonej zieleni ze ścieżkami nad Jeziorem Czerniakowskim, kościół po wschodniej stronie Jeziora oraz ratusz na obrzeżach Fortu. Na kolejnym planie, przygotowanym tym razem na potrzeby magazynu Architektura i Budownictwo i wystawy mieszkaniowej w Wiedniu w 1926 r., autorzy naszkicowali też miejsce pod amfiteatr w Forcie, co zasugerowały im władze wojskowe, władające terenem Fortu i jego najbliższymi okolicami.
Po wschodniej stronie Jeziora Czerniakowskiego Sosnowski i Jawornicki zaprojektowali coś wyjątkowego dla polskich a - jak twierdzi autor jedynej polskiej książki na temat miast ogrodów „Trzewia Lewiatana” Adam Czyżewski – również światowych miast ogrodów. Są to okolnice - specjalne, sprzyjające społecznej integracji domy, usytuowane blisko siebie na planie koła i połączone wspólnymi ogrodami-dziedzińcami. Fakt, że działki na całym terenie Miasta- Ogrodu Czerniaków miały mieć po minimum 900 metrów powodował, że mimo bliskości sąsiadów, nie ubywałoby mieszkańcom spokoju i zieleni. Niestety, tej innowacyjnej części projektu ostatecznie nie zrealizowano z powodu kryzysu gospodarczego przełomu lat 20. i 30.
