Właściciele spółki parcelacyjnej „Miasto-Ogród Czerniaków” Adam Sobański, Michał Tarnowski oraz Aleksander Skrzyński, reprezentowani na co dzień przez inż. Kazimierza Pawłowicza, zlecili przygotowanie projektu rozplanowania dawnej posiadłości Czerniaków.
Zlecenie trafiło do dwóch wybitnych architektów i urbanistów: młodego profesora Politechniki Warszawskiej i kierownika tamtejszej Katedry Architektury Polskiej, arch. Oskara Sosnowskiego, oraz kierownika biura planowania w Magistracie, a późniejszego projektanta Podkowy Leśnej, arch. Antoniego Jawornickiego. 26 listopada 1921 roku projekt był gotów. Czerpiąc z angielskiej koncepcji miast-ogrodów Ebenezera Howarda, autorzy nakreślili w nim wizję modelowego osiedla domów z przylegającymi do siebie ogrodami - miejsca, w którym komfort życia w mieście łączy się z pięknem i zdrowiem wsi. W centralnym punkcie opracowania naszkicowano plan zagospodarowania terenów Fortu IX im. H. Dąbrowskiego, czyli przyszłej Sadyby Oficerskiej. Jawornicki, planista z Magistratu, przeciął to miejsce nieistniejącymi jeszcze arteriami – Powsińską i Klarysewską, uznając je za kluczowe dla przyszłego rozwoju całej Warszawy, w tym dla rozwoju ogrodowego przedmieścia. Ministerstwo Robót Publicznych zatwierdziło projekt 26 kwietnia 1923 r., a w 1925 r. Magistrat wpisał go do oficjalnego planu rozwoju Warszawy.
