Osada „Miasto-Ogród Czerniaków” powstała w latach 20. XX wieku w dużej mierze na terenach wsi Czerniaków. Tu pod koniec XII wieku, w drewnianym dworku przy Jeziorze Czerniakowskim, mieszkał i tworzył marszałek wielki koronny Stanisław Herakliusz Lubomirski, który otrzymał tę posiadłość w 1683 roku na mocy specjalnej uchwały sejmowej za wybitne zasługi w bitwie pod Wiedniem.
Tu nieopodal wzniósł szpital dla ubogich oraz - zachowany do dziś w niemal nienaruszonym stanie – kościół oo. Bernardynów, perłę barokowej architektury, miejsce odpustów i kultu świętego Bonifacego, zaprojektowany przez królewskiego architekta, Holendra Tylmana z Gameren. Tu, na polach czerniakowskich, latem 1732 roku król August II urządził słynną rewię wojsk polskich i saskich, uwiecznioną na dwóch monumentalnych obrazach przez wybitnego malarza saskiego Augusta Mocka.
Po śmieci Lubomirskiego, Czerniaków przechodził z rąk do rąk (trafiając m.in. do Wiktora Ossolińskiego i Wandy Potockiej), aż u schyłku XIX wieku Czerniaków i okoliczne grunty przeszły na własność spokrewnionych ze sobą rodów Sobańskich i Tarnowskich. To właśnie za ich sprawą doszło do powstania osady Miasto-Ogród Czerniaków. 2 czerwca 1920 roku hrabia Adam Sobański oraz Michał Tarnowski założyli przed warszawskim notariuszem spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością „Miasto-Ogród Czerniaków” z kapitałem 5 milionów marek, podzielonym na 1000 udziałów, po 500 dla każdego z nich. Niemal rok później, 20 kwietnia 1921 roku, do spółki dołączył, odkupując część udziałów, spokrewniony z dwoma poprzednimi hrabia Aleksander Skrzyński, właściciel dóbr z Krakowa, późniejszy premier i minister spraw zagranicznych RP. Jak zapisano w akcie notarialnym, spółkę z siedzibą przy ul. Senatorskiej 17 w Warszawie powołano w celu ”nabycia części posiadłości Czerniaków położonej w granicach Miasta Wielkiej Warszawy, oraz nabywania innych podmiejskich terenów i organizowania, urządzania i eksploatowania nowych dzielnic miejskich”.
