W przeciwieństwie do Klarysewskiej, która była pierwotnie planowana przelotowa i reprezentacyjna, a nigdy się nią nie stałą.
Ulica Zdrojowa była w zamyśle projektantów osiedla (O. Sosnowskiego i A. Jawornickiego), jedynie drogą dojazdową (choć o reprezentacyjnym charakterze, zważywszy na projektowany tu zieleniec i szkołę na jej południowym krańcu), a dzięi jej wyprostowaniu w latach 1980. urosła do miana głownej.
Jeśli by skręcić w bok, wzdłuż tej ulicy ujrzymy te same pokaźne wille o ciekawej architekturze, które - jako jedne z nielicznych zbudowano w zachodniej części Sadyby przed II Wojną Światową. Należy do nich modernistyczny dom dr Tadeusza Kornibada i dr N. Silberbogena przy ul Okrężnej 66/68. W tym samy stylu utrzymana była sąsiadująca z nimi willa pp. Bogdanowiczów przy ul Okrężnej 62 (obecnie w nowym budynku mieści się tu Ambasada Chile). Do dziś w znakomitym stanie i w rękach tej samej rodziny przetrwał od 1929 roku. znajdujący się pomiędzy obu poprzednimi budynkami, dom pułkownika (a pośmiertnie generała) Feliksa Kamińskiego przy Okrężnej 64 (róg ul. Zdrojowej). Właściciel willi był aditantem marszałka Piłsudskiego oraz wieloletnim prezesem Towarzystwa Przyjaciół Miasta Ogród Czerniaków i Spółdzielni Sadyba Oficerska.
Poza reprezentacyjnymi willami, warto zwrócić uwagę na pewien szczegół, istotny z punktu widzenia niniejszej ścieżki. Na poniższych zdjęciach przedwojennych z ul, Zdrojowej i Morszyńskiej widać dokładnie te same zdobione latarnie elektryczne, które wstawiono tu po rewitalizacji w 2011 r.
