Ixobrychus minutus, E-Little Bittner, D-Zwergdommel, F-Blongios nain
Bączki obserwowane są na terenie rezerwatu od 40 lat, a ich liczebność przez ten czas zdecydowanie zmalała. Według badań z 1990 roku, w Warszawie występuje 20 osobników, w tym aż 10 nad Jeziorkiem Czerniakowskim. Jest to ptak charakterystyczny, choć – ze względu na jasnobrązowe upierzenie – bardzo trudny do zaobserwowania wśród szuwarów. Należy do rodziny czapli. Ma długie nogi i szyję, którą – podobnie jak inne czaple – zagina do tyłu w czasie lotu. Żyje samotnie w trzcinach, gdzie wije ażurowe gniazdo oparte na kilku łodygach. Przylatuje do Polski w kwietniu, odlatuje we wrześniu lub październiku. Lęgi trwają od maja do lipca. 6–7 jaj wysiaduje – na zmianę – samiec i samica. Już w sierpniu pisklęta są na tyle mocne, że potrafią za jednym zamachem przelecieć nad Morzem Śródziemnym do Afryki, gdzie zimują na południe od Sahary. Pokarm bączka stanowią małe rybki, bezkręgowce i małe ssaki. Gatunek bardzo rzadki, pod ścisłą ochroną. Jeden z najcenniejszych ptaków Jeziorka. Polska Czerwona Księga Zwierząt zalicza go do 15 gatunków wysokiego ryzyka, narażonych na wyginięcie.
Zapraszamy na spacer wokół Jeziorka Czerniakowskiego śladem ścieżki dydaktycznej:
http://jeziorkoczerniakowskie.pl/
