Emberiza schoeniclus, E-Reed Bunting, D-Rohrammer, F-Bruant des roseaux
Rzadki gatunek, zamieszkujący zarośla i trzcinowiska. Przylatuje na lęgowiska na przełomie marca i kwietnia. Niemal od razu samiec zaczyna monotonnie, choć rytmicznie śpiewać wśród szumiących trzcin. Jego śpiew można usłyszeć do końca lipca. Potem milknie, pierzy się i przygotowuje do zimowej wędrówki na południe Europy, na wybrzeża Morza Śródziemnego. Obrączkowane ptaki stwierdzano zwykle około tysiąca kilometrów od lęgowisk. Żyją nawet ponad 10 lat. Samica wysiaduje 5 jaj przez 13 dni, w dwóch lęgach. Główny obowiązek karmienia małych potrzosów spoczywa na samcu. W Warszawie potrzos występuje rzadko. Z 65-70 par zaobserwowanych w Warszawie pod koniec lat 80-tych najwięcej, bo aż połowę, widziano w Zakolu Wawerskim (17-19 par) i nad Jeziorkiem Czerniakowskim (12-13 par).
